Krzyk” namalowany został w 1893 roku przez norweskiego artystę Edvarda
Muncha w czterech wersjach, które weszły w skład serii „Fryz życia”
różniąc się metodą wykonania. Przez krytyków „Krzyk” został okrzyknięty
jednym z najwspanialszych przykładów ekspresjonizmu, i wedle ich
koncepcji przedstawiać ma ból egzystencjalny jaki przeżywa współczesny
człowiek. Obraz przedstawia groteskową postać humanoidalną zasłaniającą
uszy, z mimiką twarzy wskazującą na zdziwienie, ustami otwartymi do
krzyku na tle krajobrazu przedstawiającego fiord w pobliżu Oslo. Sam
Munch tymi słowy wyjaśnił genezę „Krzyku”: -
Szedłem ścieżką z
dwojgiem przyjaciół - słońce miało się ku zachodowi - nagle niebo
wypełniła krwista czerwień - zatrzymałem się, czując wyczerpanie i
oparłem się na barierce - nad czarno-błękitnym fiordem było widać krew
oraz języki ognia; - moi przyjaciele szli dalej, a ja stałem tam i
trząsłem się z wrażenia - poczułem nieskończony krzyk przepływający
przez naturę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz